Nahima in Antwerpen

MIJN WAARDEN

Ik sta voor gelijkwaardigheid van alle mensen, ongeacht leeftijd, origine, sekse. Dat is voor mij fundamenteel. Niemand mag in een samenleving worden benadeeld of uitgesloten. Dat principe toets ik steeds af in al mijn voorstellen, adviezen, beslissingen. Ik wil vanuit het beleid, met veel passie, aan een betere en meer rechtvaardige samenleving werken, zowel op lokaal als op federaal vlak. Wie ik ben en wat ik doe? Bekijk hier enkele filmpjes.

MIJN THEMA’S

Mijn thema’s zijn met mekaar verbonden door vier W’s. De W’s van Wonen, Werken, Weten en Welzijn. De ene W kan niet zonder de andere. Je kan geen goed Welzijn hebben als je niet goed Woont. Je kan niet goed Wonen zonder Werk en navenant inkomen. Je kan enkel goed Werken als je je gezond voelt, op tijd kan ontspannen en dus een goed Welzijn hebt. Als je geen kans op goed onderwijs (Weten) hebt, zal je het veel moeilijker hebben om een goede job of dus goed Werk te vinden.

De vier W’s staan nooit los van mekaar. In al mijn beleidsdaden toets ik de vier W’s goed af, en ik zorg er ook steeds voor dat de politiek hier oog voor blijft hebben.

MIJN AMBITIE VOOR ANTWERPEN

Voor de komende legislatuur voeg ik hier nog een vijfde W aan toe, die van Wij. Waarom? Antwerpen telt vandaag ongeveer 525.000 inwoners, met een mooie mix van 176 nationaliteiten. De helft van de Antwerpenaren heeft allochtone roots, waarvan de meesten trouwens hier geboren zijn. Er zijn Antwerpenaren met autochtone roots en Antwerpenaren met allochtone roots. Maar, wat telt is dat het in de eerste plaats allemaal Antwerpenaren zijn. Allemaal Antwerpenaren, allemaal uniek. Ik zie die diversiteit niet als een probleem, wel als een rijkdom. De rijkdom aan diversiteit ligt in onze stad hoger dan in andere Vlaamse steden en dat is net een troef.

In een wereld die almaar kleiner wordt en meer globaliseert, zijn ontmoetingen en gesprekken cruciaal. Het laat mensen toe elkaar te begrijpen en te respecteren. In onze stad werken veel burgers elke dag aan nieuwe vormen van samenleven. Ze vormen de geëngageerde Antwerpenaren die samen beseffen dat Wij allemaal samen onze stad mooier en beter kunnen maken. Deze samenlevingshelden verdienen respect en erkenning. Heel wat (vrijwilliger)organisaties spelen daar een cruciale rol in. Dat moeten we ondersteunen.

Ik ga voor een stad waarin de overheid die superdiversiteit erkent en die organisaties, vrijwilligers en professionals in het veld ondersteunt. Ik wil politiek werken aan en in een stad waarin Wij samen plannen maken om respectvol, harmonieus en veilig samen te leven. Dit is een stad waarin Wij samen voor beter Wonen, meer Welzijn, meer Weten en meer Werk zorgen, en niemand uitsluiten.


Graag wonen in onze stad begint met wonen in een aangename woning in een fijne buurt. We richten wijken in waarin iedereen zich goed voelt met ruimtes waarin iedereen, dus zowel een 8-jarige als een 80-jarige, zich lekker voelt, en heel veel mogelijkheden tot ontspanning krijgt.

Wat heb ik al gedaan?

  • Opkomen voor een betere woonkwaliteit voor wie het nodig heeft:
    • Strijd tegen en strengere aanpak van huisjesmelkerij
    • Op het federale niveau: Wie zich vroeger wenste in te schrijven in het bevolkingsregister in bv. een onbewoonbaar pand of in een stacaravan in een vakantiepark, kon zich na verloop van tijd definitief laten inschrijven op dit adres. Dit is nu niet langer mogelijk. Deze inschrijving blijft nu voorlopig.
  • Aandacht voor verkeersveilige straten in Antwerpen: oplossingen vragen voor Kroonstraat, schoolstraten, Turnhoutsebaan, …
  • Op het federale niveau aandacht gevraagd voor uitkeringsverlies bij cohousing en groepswonen als alternatieve woonvormen.

Mijn prioriteiten op een rij:

  • Betaalbaar wonen.
    • Jonge gezinnen, pas afgestudeerden, alleenstaanden en anderen met een eerder beperkt inkomen, krijgen voluit kansen om betaalbaar te wonen. Ze hebben voorrang om een voormalige sociale woning te kopen die gerenoveerd moet worden.
    • We maken sociaal samenwonen en co-housing mogelijk. Nu verliezen mensen een deel van hun uitkering als ze met andere gezinnen onder één dak leven. Mensen met een uitkering of vervangingsinkomen, moeten hun uitkering ook in dat geval kunnen behouden. We zorgen ervoor dat solidair samenwonen in de stad mogelijk is zonder dat mensen hun uitkering kleiner wordt.
    • Bij nieuwe stadsontwikkelingen voorzien we een aanbod van een aantal gronden en woningen met een korting, op voorwaarde dat deze niet binnen tien jaar opnieuw verkocht worden. We gaan voor Community Land Truts en erfpacht. De grond blijft eigendom van de stad en bewoners kopen alleen de bakstenen. Door de kostprijs van de grond met elkaar te delen, blijft de prijs laag.
    • Meer sociale woningen. We bouwen nieuwe sociale woningen in wijken waar hun aantal lager ligt dan het stedelijk gemiddelde. We kijken na of onze maatregel het betaalbaar wonen op die buurt beïnvloedt, en stemmen het aantal bijkomende sociale woningen hierop af.
    • Een versterking van de strijd tegen huisjesmelkerij met onder andere meer controles, nultolerantie voor niet-reglementair opgedeelde woningen en het mogelijk maken van het anonieme meldingen van die wantoestanden. Eigenaars worden gesensibiliseerd en gecontroleerd. Waar nodig grijpt de stad in om leegstaande woningen te renoveren en via sociale beheersmaatschappijen en sociale actoren te verhuren.
    • Eigenaars van woningen bieden we een rollend fonds aan: een voorfinanciering om de woning te renoveren. Op voorwaarde dat de woning nadien kan verhuurd worden aan een gereguleerde huurprijs tot de eigenaar de financiering van die renovatie heeft terugbetaald.
  • Aangename, propere en veilige buurten.
    • We verhogen het aantal zitbanken in de stad. Ze bieden Antwerpenaren rustpunten aan zijn ideale plekken voor ontmoeting tussen alle generaties.
    • We tekenen samen met de buurt aantrekkelijke en duurzame projecten uit voor de ontwikkeling van nieuwe stadsdelen. Bij de aanleg van straten, pleinen en parken zetten we in op echte burgerparticipatie. Zo benutten we de kennis en kunde van de omwonenden volop tijdens het volledige ontwerpproces.
    • We ontharden Antwerpen. 15% van alle Antwerpse verharde straten, pleinen en voetpaden vervangen we door een groene invulling, door zinloze verharding terug te dringen. Daarmee voorkomen we overstromingen, vangen we fijn stof, koelt Antwerpen af en krijgen planten en dieren weer kansen. Maar vooral, op die manier wordt onze stad weer aangenamer om te wonen. We maken dit onthardingsplan samen met de Antwerpenaar.
    • We zijn voorstanders om sluikstorters verplicht mee op veegronde in Antwerpen te sturen, in een verplichte ’Bezemdienst’. Een papiertje of grote meubels dumpen op straat, niet-opgehaalde vuilniszakken buiten laten staan…alle vormen van sluikstort zijn verboden.
  • Verkeersveilige buurten voor iedereen op het voetpad, fietspad en de weg. Prioriteit nummer 1 is een veiliger verkeer voor iedereen op het voetpad, op het fietspad een op de weg. We gaan voor een maximale realisatie van zones 30 in onze woonwijken en die dwingen we af door frequente mobiele snelheidscontroles en de herinrichting van onze straten . 

Ik zet mijn schouders verder nog onder enkele andere punten. Lees hier meer.

 

 

Werk is voor iedereen een belangrijk onderdeel in het leven. Het brengt mensen samen, geeft structuur aan ons leven en het allerbelangrijkste: het zorgt voor een inkomen. Werk is de beste remedie tegen armoede, en de bron van welvaart en welzijn. Werk is voor nieuwkomers en mensen met een migratieachtergrond ook een enorme sleutel tot echte integratie en participatie. Werk vinden, hebben, behouden is echter niet voor iedereen even gemakkelijk.

Wat heb ik al gedaan?

  • Als parlementslid heb ik me steeds ingezet voor een betere combinatie van werk en gezin. Afgelopen zomer keurde het federaal parlement nog wetsvoorstellen goed die het mogelijk maken om ouderschapsverlof binnenkort in een halve dag per week of tweewekelijks een dag op te nemen. De afgelopen jaren werden nog verschillende andere wetsvoorstellen van me gerealiseerd, zoals bv. vierde maand ouderschapsverlof, betaald verlof voor een ziek of gehospitaliseerd kind, …
  • Invoering van praktijktesten, of mystery calls, om discriminatie op de arbeidsmarkt aan te pakken.
  • Strijd tegen en aanpak van sociale dumping en sociale fraude. Mensen die zich schuldig maken aan sociale fraude leggen beslag op middelen die bedoeld zijn voor andere mensen. Dat moeten we opsporen, bestraffen, maar ook voorkomen.

Mijn prioriteiten op een rij:

  • Jeugdwerkloosheid aanpakken, ook op straten en pleinen, in de jeugdhuizen en op sociale media. We verhogen het aantal jongerenbegeleiders die jongeren zonder diploma of opleiding weer naar een job of opleiding leiden.
  • Iedereen een faire kans op de arbeidsmarkt. 
    • Antwerpen als voortrekker en partner van de federale overheid voor de praktijktests. We houden vast aan een nultolerantiebeleid in discriminatie op de werkvloer, op de woningmarkt en op alle andere domeinen. Er komen stedelijke informatiecampagnes die slachtoffers en getuigen van discriminatie informeren over hun rechten en ze ook aansporen om ze te melden bij de bevoegde diensten.
    • Daarnaast moeten we als stad het goede voorbeeld geven door ervoor te zorgen dat ons personeel een weerspiegeling is van de diversiteit van onze samenleving. De stad moet bij zijn aanwervingen voluit de kaart trekken van de elders verworven competenties in plaats van de diploma’s.
    • Overtuigen van ondernemers om samen met de stad alternatieve sollicitaties te organiseren ‘Hire the will, not the skill’. Werkmotivatie is belangrijk bij een sollicitatie.
  • Werkzoekenden activeren en als stad hierin een voortrekkersrol blijven spelen. Hoe? Zeer breed, o.m. door die mensen ervaring te laten opdoen in jobs, zodat ze hun talenten kunnen ontdekken, maar ook door mee te werken aan het wegwerken van hindernissen zoals geen toegang tot vervoer of kinderopvang.
  • Voor eigen personeel als stadsbestuur inzetten op levenslang leren en stimuleren van de persoonlijke ontwikkeling, zodat men kan doorstromen naar een andere, hoger gekwalificeerde job of met nog meer vaardigheid de bestaande functie kan uitvoeren.

Ik zet mijn schouders verder nog onder enkele andere punten. Lees hier meer.

Elk kind heeft recht op een school met kwaliteit. Geen enkel kind mag onder de radar van het onderwijs doorgaan, te beginnen bij kleuters en eindigend bij jongeren met een diploma. Het aantal jongeren dat in Antwerpen de school verlaat zonder diploma is dubbel zo hoog als in de rest van Vlaanderen (22% tov 11%). We moeten spijbelen beter aanpakken en jongeren beter begeleiden tijdens hun schoolloopbaan, zowel binnen als buiten de school. De uitdagingen zoals de aanpak van spijbelen, vroegtijdige schoolverlaters en een plaats voor elk kind moeten we nù met beide handen grijpen. Antwerpen moet opnieuw de stad der scholen worden.

Wat heb ik al gedaan?

  • Oprichting van PINA, Project Integratie Nieuwkomers Antwerpen: taal- en integratielessen
  • De 'Dag schatje'-parkeerplaatsen aan scholen, nu beter bekend als de ‘kiss and ride’-zones.

Mijn prioriteiten op een rij:

  • Vrije schoolkeuze en voldoende capaciteit.
    • Een plek voor elk kind in de school van zijn of haar keuze.
    • We verbeteren het centraal inschrijvingssysteem. We nemen het digitale inschrijvingssysteem onder de loep en schaven aan de gebreken. Ons doel moet zijn: elke leerling op de juiste plaats.
  • Uitmuntend onderwijs met huiswerkbegeleiding, coaching en positieve rolmodellen.
    • Huiswerkbegeleiding is van belang om kinderen in armoede te bereiken, maar ook hun ouders, en ervoor te zorgen dat zij alle kansen krijgen. Organisaties die kinderen in armoede opvangen, verdienen een betere omkadering. We maken partnerschappen tussen scholen en verenigingen uit de buurt die huiswerkbegeleiding aanbieden.
    • Coaching: elk talent telt. We werken met positieve voorbeelden als rolmodel om jongeren op weg te helpen. We doen daarvoor beroep op vzw PEP!, een organisatie die ouders en leerlingen sensibiliseert en informeert over ons onderwijssysteem.
    • We verhogen de slaagkansen van eerstejaars hogeschool- en universiteitsstudenten door coaches en peterschappen in te voeren in alle hogere onderwijsinstellingen. We werken hiervoor samen met organisaties die hiervoor de kennis hebben.
  • Open scholen. Na de schooluren stellen we de schoolinfrastructuur open: speelplaatsen, turnhallen maar ook klaslokalen. Jeugdbewegingen, jongerengroeperingen, buurtwerkingen en huiswerkbegeleiding krijgen er nieuwe kansen.
  • Maximale ouderbetrokkenheid en -participatie tijdens de schoolloopbaan van de kinderen door frequent laagdrempelige contactmomenten te organiseren, tijdens en buiten de schooluren, met kinderopvang voor de jongsten van het gezin tijdens die oudercontacten.
  • Onze klassen zijn een weerspiegeling zijn van onze diverse samenleving, zowel op als vóór de schoolbanken (m.a.w. zowel bij leerlingen, als bij leerkrachten). We moeten inzetten op een divers lerarenkorps in de stad, waarbij scholen zo breed mogelijk rekruteren.

Ik zet mijn schouders verder nog onder enkele andere punten. Lees hier meer.

Bij Welzijn gaat het niet alleen over het sociaal beleid in de brede zin van het woord maar ook over een goed veiligheidsbeleid. We moeten aandacht hebben voor elke mens én de diversiteit in onze stad: jong, oud, alleenstaanden, gezinnen, met of zonder beperking, …. Welzijn kan je niet los zien van de drie andere W’s: wonen, werken en weten. Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, in alle fases van iemands leven. Armoedebestrijding is hier natuurlijk een belangrijk onderdeel van. Meer dan 90.000 Antwerpenaren leeft in armoede. Zo’n 29%  van de Antwerpse baby’s en peuters groeit op in een kansarm gezien. Ik vind dat zorgwekkend en onaanvaardbaar. Als we niet ingrijpen, dreigen nog meer mensen in armoede te moeten leven. We moeten evolueren naar een stad waarin mensen in een noodsituatie direct geholpen worden, een stad waarmee we model staan in Vlaanderen voor het bestrijden van kansarmoede. Ik wil de stijgende armoede NU een halt toeroepen. 

Wat heb ik al gedaan?

  • Armoede moeten we structureel aanpakken, over alle beleidsdomeinen en -niveaus heen. In 2015 werd daarvoor mijn resolutie armoedebestrijding nog goedgekeurd. Sindsdien diende ik verschillende wetsvoorstellen in, onder meer om de uitkeringen op te trekken boven de armoedegrens.
  • Welzijn moet er voor iedereen zijn. Aanpak van fraude bij het gebruik van parkeerkaarten voor personen met een beperking: door een QR-code en een doorgedreven controle kunnen vervallen en frauduleuze kaarten sneller opgespoord worden.
  • Voorstellen ingediend om mantelzorg de nodige aandacht te geven: mantelzorgresolutie federaal, maar ook voorstellen voor een mantelzorgpremie in het district Borgerhout.

Mijn prioriteiten op een rij:

  • Armoedebestrijding als topprioriteit in de stad.
    • We gaan elke Antwerpenaar de hulp en financiële steun geven waar hij recht op heeft. Dat klinkt evident, maar dat is het helemaal niet, want veel van die mensen in armoede vinden niet eens de weg naar de dingen waar ze recht op hebben.
    • We blijven inzetten op een goede service van de stad. Inwoners die een vraag persoonlijk willen stellen, moeten ook in de toekomst terechtkunnen aan een loket. Een goede, persoonlijke service blijft belangrijk. Niet enkel digitaal, maar ook persoonlijk.
    • Hulpverleners (van CAW, OCMW, mutualiteiten, enz.) moeten zelf proactief op zoek gaan naar steunmaatregelen voor hun klanten en niet enkel ingaan op een concrete vraag. Ze moeten zelf verder zoeken waar mensen nog recht op hebben. Zo ontlopen mensen in armoede niet de voordelen die bestaan verschillende niveaus.
    • We gaan die mensen in armoede automatisch hun rechten toekennen, zodat ze extra toelagen of kortingen voor bijvoorbeeld energie, wonen en gezondheid maximaal automatisch ontvangen. En dat kunnen we, omdat we heel wat gegevens kennen. Het OCMW kan daarvoor samenwerken met de kruispuntbank sociale zekerheid.
    • We toetsen elke stedelijke maatregel af met een armoedetoets die duidelijk maakt welke gevolgen beslissingen hebben voor mensen in armoede.
    • Wijkteams sporen armoede en eenzaamheid actief op samen met dienstencentra en lokale verenigingen.
    • We moeten aandringen op het optrekken van de uitkeringen tot de armoedegrens. Armoede is veel meer dan enkel een probleem van inkomen, maar zonder een voldoende hoog inkomen, zal je het ook nooit oplossen.
  • Kinderarmoede aanpakken door meer middelen uit te trekken voor goedkopere kinderopvang, huiswerkbegeleiding en jeugdwerking.
  • Verdubbelen van het seniorenbudget voor de districten, zodat ze meer projecten dicht bij de Antwerpenaar kunnen waarmaken. We moeten ouderen niet alleen opvangen met goede zorg, maar ook zorgen dat ze actief blijven deelnemen aan de samenleving via sport, cultuur en engagement voor anderen. We investeren zeker in voldoende ontmoetingsplekken over alle districten voor senioren en seniorenverenigingen.
  • We breiden de mantelzorgpremie uit naar alle districten, waardoor iedereen een mantelzorgpremie krijgt van 175 euro.
  • We zetten in op een verdere uitbreiding van de kinderopvang, ook de occasionele kinderopvang (d.w.z. kinderopvang voor werkzoekenden die moeten gaan solliciteren of een opleiding volgen). Met een opvangplaats voor elke Antwerpse baby en peuter, met een tarief op maat van het inkomen van de ouders.

Ik zet mijn schouders verder nog onder enkele andere punten. Lees hier meer.