Jammer genoeg zijn de kinderarmoedecijfers de laatste jaren niet gedaald, integendeel. Als politica, maar ook als moeder stemt dit mij bijzonder verdrietig. Het is absoluut onze verantwoordelijkheid om op alle niveaus beleid te voeren en ervoor te zorgen dat elk kind kan opgroeien in een stabiele, kansrijke omgeving.
Ook in de stad Antwerpen zien we jammer genoeg dat steeds meer kinderen kansarm opgroeien: in 2016 was dat 27,7%, in 2019 steeg het tot 30,4%. Antwerps schepen voor Sociale Zaken Meeuws (sp.a) pleit voor meer middelen voor lokale besturen, zoals een eenmalige premie aan het begin van elk schooljaar.
Ik ben absoluut akkoord dat lokale besturen meer middelen moeten ontvangen om kansarmoede aan te pakken. Maar ik pleit ook voor een structurele aanpak en een goed lokaal beleid dat zich specifiek richt op zij die het moeilijk hebben. Sociale diensten moeten er zelf voor zorgen dat ze mensen die extra kwetsbaar zijn, benaderen om ervoor te zorgen dat ze ook krijgen waar ze recht op hebben. Daarnaast moeten ook uitkeringen structureel verhoogd worden. Daarvoor diende ik de afgelopen legislatuur al heel wat wetsvoorstellen in. Zo pleitte ik voor het optrekken van het leefloon, de inkomensgarantie voor ouderen en de werkloosheidsuitkering tot op het niveau van de Europese armoededrempel, een verhoging van het minimumuurloon, een betere inkomenssituatie bij arbeidsongeschiktheid.
Ik zet me al jaren in om kansarmoede structureel aan te pakken. Hier lees je meer:
https://www.nahima.be/nieuws/oproep-lokale-bestuurders-ga-de-strijd-met-kinderarmoede-aan/
22-06-20
