12-12-2012
Vandaag wordt in de commissie Volksgezondheid van de Kamer het wetsvoorstel van mijzelf en Nathalie Muylle gestemd dat een einde maakt aan de ereloonsupplementen in twee – en meerpersoonskamers in ziekenhuizen. Verder hebben we ook benadrukt dat het debat over de éénpersoonskamers op de agenda blijft.
In universitaire ziekenhuizen worden al langer geen ereloonsupplementen meer gevraagd, maar in nog een 17-tal algemene ziekenhuizen is dit nog wel het geval. In sommige Brusselse ziekenhuizen kan een ziekenhuisfactuur omwille van de ereloonsupplementen oplopen tot 200 à 400 % extra, in enkele Vlaamse ziekenhuizen tot 50%. In Deurne loopt dit op tot maximum 200% extra in twee- en meerpersoonskamers.
Een concreet voorbeeld. De behandeling van een liesbreuk: behandeling kost 411 euro ( waarvan 274 ziekteverzekering, 137 remgeld) . Als er 200% ereloonsupplement bijkomt, wordt dat + 822 euro, dus een totaal van 1233 euro waarvan de patiënt 137 +811 = 948 euro betaalt in een tweepersoonskamer. Na afschaffing enkel nog 137 euro.
Het verbod is dus een noodzakelijke maatregel om de financiële toegankelijkheid van onze ziekenhuizen voor iedereen te blijven garanderen. Daarenboven krijgen de patiënten hierdoor tariefzekerheid. Verder zal deze maatregel een grote impact hebben, de tweepersoonskamers en gemeenschappelijke kamers zijn het meest gevraagde kamertype : 77% van de patiënten overnacht in dit soort kamers.
Maar voor ons moet er nog een veel belangrijkere stap gezet worden: de begrenzing van de ereloonsupplementen in éénpersoonskamers. Dit zal de grote verschillen in kostprijs en de sociale ongelijkheid effectief beperken.
Het verschil in de kost voor de patiënt tussen een opname in een éénpersoonskamer en in een kamer voor 2 of meer, wordt nog elk jaar groter : in 2004 betaalde je voor een 1 persoonskamer 3x meer, in 2010 was dit al 4 tot 5x meer, en dit voor dezelfde kwaliteitsvolle zorgen ! Drie kwart is te wijten aan de ereloonsupplementen. Concreet : in een 1 persoonskamer betaal je bijna 700 euro meer aan ereloonsupplementen dan in een gemeenschappelijke kamer.
Ook hier is het uitgangspunt tariefzekerheid. Dit debat moet wel in een breder kader besproken worden. Dit debat gaat samen met het debat rond enerzijds het herbekijken van de nomenclatuur (het wegwerken van heel grote loonverschillen tussen technische en intellectuele prestaties), en anderzijds de hervorming van de ziekenhuisfinanciering (o.a. de bijdragen van de specialisten).
We beseffen wel dat de beperking van de ereloonsupplementen een impact zal hebben op deze financiering
Hier kan u het wetsvoorstel vinden
Hier kan u het interview op Q-music vinden
Hier kan u het verslag van DeRedactie vinden
