16-02-2014
Tijdens de plenaire zitting van 13 februari werd mijn resolutie over de opvang voor asielzoekers aangenomen. In deze resolutie vraag ik de regering om bij de afbouw van het aantal opvangplaatsen oog te hebben voor nauw overleg met de opvangpartners en de optimale mix tussen collectieve en individuele opvangplaatsen te behouden. Verder vraag ik via mijn resolutie om verder in te zetten op vrijwillige terugkeer door deze vorm van terugkeer ook mogelijk te maken vanuit de individuele opvangplaatsen.
Na de opvangcrisis van 2011 waarbij ons land niet kon voldoen aan haar internationale verplichtingen om opvang te voorzien voor iedereen die asiel aanvraagt, kunnen we door het dalend aantal aanvragen ondertussen het opvangnetwerk afbouwen. Zo voorziet de overheid momenteel in zo’n 20.854 opvangplaatsen, terwijl we op de piek van de crisis in 2012 nog 24.768 opvangplaatsen moesten voorzien en daarbij nog mensen moesten opvangen in hotels.
In een resolutie vroeg ik de regering om bij dit afbouwscenario vooral oog te hebben voor nauw overleg met de opvangpartners, en rekening te houden met een aantal principes die een nog humaner asielbeleid mogelijk maken. Ik argumenteerde als volgt: “Zo willen we een optimale mix behouden tussen de verschillende opvangvormen, zoals collectieve centra en individuele opvangplaatsen door de lokale besturen. Niet alleen zijn deze individuele opvangplaatsen goedkoper, zij zorgen ook voor een menselijk opvangbeleid, met meer autonomie voor de personen die opgevangen worden. Vooral voor gezinnen met kinderen zorgt dit voor meer mogelijkheden tot het uitbouwen van een echt gezinsleven.”
In de regel worden asielzoekers eerst 4 maanden opgevangen in een collectief centrum, waarna zij mogelijks doorstromen naar de individuele opvang. Ik stel nu voor aan de regering om te onderzoeken hoe we sneller mensen zouden laten doorstromen naar die individuele opvangplaatsen: “Het zou dan vooral om kwetsbare groepen gaan zoals alleenstaande vrouwen, niet-begeleide minderjarige kinderen of personen waarbij in het asieldossier sneller kan overgegaan worden tot een positieve beslissing. Het is duidelijk dat mensen in de individuele opvang sneller overgaan tot integratie in de lokale leefgemeenschap.”
Om nog meer te kunnen inzetten op de vrijwillige terugkeer, vroeg ik ook om een aantal proefprojecten op te zetten op vraag van de opvangpartners, waarbij de afgewezen asielzoeker kan intekenen op een vrijwillige terugkeertraject vanuit de individuele opvangplaats. Nu moet de afgewezen asielzoeker die intekent in een vrijwillig terugkeertraject zich naar een open terugkeercentrum begeven, waar momenteel 330 open terugkeerplaatsen beschikbaar zijn. Veel afgewezen asielzoekers doen dit echter niet en verdwijnen gewoon in de illegaliteit. “De bedoeling is dat deze mensen nu vanuit de plaats waar zij zich al bevinden bij de opvang tijdens hun procedure, ook kunnen begeleid worden in het terugkeertraject voor hun terugkeer naar hun herkomstland”, zei ik in het parlement.
Lees hier het persbericht van Vluchtelingenwerk
