De reïntegratie van een half miljoen langdurig zieken in ons land, blijft moeizaam verlopen. Daarom vroeg ik aan minister van werk Dermagne om meer in te zetten op preventie en aanpak van werkgerelateerde uitval.

We zitten met een half miljoen langdurig zieken in ons land.  Per kwartaal krijgen zo’n 2.300 mensen een formeel reintegratietraject. We komen van 11.000 . Dus op het eerste zicht is dat een slecht rapport  voor de vernieuwde aanpak van de regering om langdurig zieken beter te begeleiden en te reïntegreren naar werk. 

Toch moeten we cijfers wat nuanceren, want in deze cijfers zitten niet langer de procedures voor contractbeëindiging wegens medische overmacht en die er vroeger ook waren.   

Nu houden we alleen trajecten over die echt gericht zijn op het helpen van mensen om opnieuw aan de slag te gaan.

Bovendien zien we wel een stijgende trend bij de informele begeleidingstrajecten. En dat is wel goed nieuws omdat deze trajecten vaak op initiatief van de langdurig zieke opgezet worden waardoor ze vaak succesvoller zijn.

Maar de  aanhoudende instroom van langdurig zieken wordt niet  gestuit. En zolang er meer mensen ontslagen worden omwille van medische overmacht in plaats van terug naar het werk begeleid worden,  blijft het dweilen met de kraan open en verliezen we talent op de arbeidsmarkt.

Vanuit CD&V vinden we dat we vooral moeten inzetten op een betere preventie om werkgerelateerde oorzaken van uitval zoveel mogelijk te beperken.

Ik stelde dan ook  volgende vragen:

  • Door het tekort aan arbeidsartsen kunnen er te weinig werknemers en langdurig zieken goed opgevolgd worden. Welke initiatieven zal u en deze regering nog nemen om dit tekort weg te werken?
  • Er zijn voldoende middelen nodig om TNW-initiatieven op te starten. Werkgevers die een bovengemiddelde uitval kennen moeten een responsabiliseringsbijdrage storten in een fonds (de penibiliteitsfondsen). Worden deze middelen ook effectief ingezet om langdurig zieken beter te begeleiden? Is een koppeling met het TNW-fonds aangewezen?
  • Maar je kan eigenlijk vooral beter voorkomen dan genezen. Je  moet vooral vermijden  dat mensen uitvallen en dus meer inzetten op preventie, maatregelen per sector zijn ook belangrijk. De sociale partners spelen hier een cruciale rol in. Hoe ver staat het sociaal overleg hiermee?

Bekijk mijn vraag in de plenaire zitting van 7 december 2023.