28-02-2013

In 2012 werden we geconfronteerd met een opmerkelijke stijging van meervoudige asielaanvragen. In vele gevallen waren deze echter ongegrond. Met de goedkeuring van het nieuwe wetsontwerp worden deze asielaanvragen strikter opgevolgd.

De aanpak van de meervoudige asielaanvragen is een belangrijk punt in een efficiënt en humaan asielbeleid. Deze asielaanvragen belasten de administratie overmatig, wat zijn invloed heeft op de behandelingstijd van eerste aanvragen. Vanwege het problematische karakter van deze aanvragen werden er vorig jaar al de nodige stappen ondernomen om deze aanvragen te ontmoedigen.

De toename van deze aanvragen in 2012 hebben echter bewezen dat deze aanpassing niet het gewenste effect had. Zo bleek bijvoorbeeld dat het aantal meervoudige aanvragen vorig jaar in belangrijke mate was toegenomen.  In 30 % van alle asielaanvragen was er sprake van minstens een tweede aanvraag. Het slagingspercentage voor 2012 bedroeg echter maar 1,8 %. Dit wijst op een bijzonder kwalitatieve asielprocedure die reeds in de eerste aanvraag een duidelijk beeld geeft op de kwalificatie van bescherming.

Een aanpassing was dus nodig.

Naast de striktere opvolging is er in het ontwerp van de regering ook sprake van een overdracht van het ontvankelijkheidsonderzoek aan het CGVS. Ik ben ervan overtuigd dat deze overdracht een goede beslissing is. Ook de mogelijkheid om nieuwe elementen aan te brengen bij de RVV zal een belangrijke invloed hebben op de snelheid waarmee procedures kunnen afgewerkt worden en mensen duidelijk over hun dossier zullen krijgen.

Al deze maatregelen zullen ook een effect hebben op de opvangcapaciteit. Het meerderheidsamendement dat voorziet in de mogelijkheid op een materieel spreidingsplan op te leggen aan alle gemeenten zal dus naar alle waarschijnlijkheid niet moeten toegepast worden. Maar het is goed dat we een oplossing kunnen aanbrengen indien hoe dan ook een nieuwe opvangcrisis dreigt

Met de goedkeuring van dit ontwerp is er wederom een belangrijke stap bij het uitwerken van een "nieuw migratiebeleid" en realisatie van een belangrijk punt uit het regeerakkoord.

Wat brengt de toekomst ?

De regering Di Rupo heeft al hard ingezet op een hertekening van het migratie en asielbeleid. Met deze aanpassingen zorgt de regering er vooral

In het hele asieldebat blijft dan vooral het aspect van de terugkeer een punt waar we in de nabije toekomst verder op gaan inzetten. De cijfers spreken voor zich. Van alle beslissingen die genomen werden in 2012 kregen ongeveer 22 % een verblijfstitel als erkende vluchteling of subsidiaire bescherming. Bij ongeveer 58 % slaagden we er in hen naar hun herkomstland te laten terugkeren via vrijwillige terugkeer of gedongen maatregelen. Dit betekent dat zo’n 20 % in de natuur verdwijnt. Dit is nog steeds veel te veel. De toestand van illegaliteit brengt heel wat problemen met zich mee. Voor die mensen zelf, maar uiteraard ook voor onze samenleving.

Dit zou het sluitstuk moeten worden voor de volledig hertekende asielwetgeving van Di Rupo I.