Hoera! Minder registratierechten voor wie een woning koopt
Een woning kopen is een grote stap. Maar, er is goed nieuws voor wie voor het eerst een woning koopt! Sinds dit jaar zijn de registratiekosten verlaagd van 3% naar 2%.
Als Kamerlid en pleitbezorger van sociale rechtvaardigheid blijf ik me inzetten voor een samenleving waarin niemand uit de boot valt. Twee actuele dossiers baren me grote zorgen: de aanpak van dakloosheid en de geplande beperking van werkloosheidsuitkeringen in de tijd. Beide raken de meest kwetsbaren in onze samenleving en vragen om doordacht beleid, geen besparingslogica.
Housing First: een bewezen model dat structurele steun verdient
In 2021 engageerde België zich via de Verklaring van Lissabon om dakloosheid tegen 2030 structureel aan te pakken. Een cruciale hefboom hierin is het Housing First-model. Dit model vertrekt vanuit een eenvoudige maar krachtige visie: geef mensen eerst een stabiele woning, en werk van daaruit aan hun verdere integratie.
De cijfers spreken voor zich: in 2024 waren er 47 Housing First-projecten in België, goed voor meer dan 2.220 mensen die opnieuw stabiliteit vonden. Ook gezinnen met kinderen worden ondersteund. Toch blijft het stil in de beleidsverklaring van de minister over dit thema. Dat is onbegrijpelijk.
Ik stelde hierover vragen aan minister Van Bossuyt. Zij erkent de waarde van Housing First, maar verschuilt zich achter bevoegdheidskwesties. Volgens haar is dit een gemeenschapsmaterie en dus geen federale verantwoordelijkheid. Maar dakloosheid stopt niet aan de taalgrens, het geldt voor het hele land. Als federale overheid hebben we een morele én politieke plicht om dit model te blijven ondersteunen. Ik roep de minister dan ook op om het overleg met de gemeenschappen niet alleen op te starten, maar ook te leiden met ambitie.
Beperking werkloosheidsuitkering: OCMW’s dreigen te bezwijken
De plannen om werkloosheidsuitkeringen in de tijd te beperken, zullen onvermijdelijk leiden tot een grotere instroom bij de OCMW’s. Die staan nu al onder druk. In de grote steden blijft één op vier vacatures voor maatschappelijk werkers open. Toch lijkt het beleid vooral te rekenen op “meer doen met minder”.
Ik stelde de minister concrete vragen: hoe gaan we het tekort aan maatschappelijk werkers aanpakken? Wat als we die mensen simpelweg niet vinden? Hoe garanderen we dat cliënten niet aan hun lot worden overgelaten?
De antwoorden blijven vaag. Er komt een aanpassing van het KB over diplomavoorwaarden, zodat gewesten flexibeler kunnen aanwerven. Dat is een stap vooruit, maar onvoldoende. Ook de automatisering van administratieve processen wordt te voorzichtig benaderd. Onderzoek toont aan dat bijna de helft van de leefloonaanvragen automatisch zou kunnen worden verwerkt via de Kruispuntbank. Dat zou maatschappelijk werkers de ruimte geven om te doen waar ze voor opgeleid zijn: mensen begeleiden.
Mijn oproep: investeer in mensen, niet in besparingen
Sociale integratie vraagt meer dan goede intenties. Het vraagt investeringen, samenwerking en politieke moed. Housing First moet structureel verankerd worden, met duidelijke federale steun. OCMW’s moeten versterkt worden, niet uitgehold. En maatschappelijk werkers verdienen waardering, geen overbelasting.
Ik blijf deze dossiers van nabij opvolgen en zal blijven pleiten voor een sociaal beleid dat niemand achterlaat.