Gisterenavond keurden we de fusie tussen de stad en Borsbeek goed. Het vrijwilllige huwelijk is voor beide partijen een grote meerwaarde. Borsbeek kan beroep doen op onze expertise rond stedelijk thema's als armoede, terwijl wij van Borsbeek kunnen leren hoe een warm en nabij bestuur aan te bieden. Of zoals Borsbeek het zelf verwoord: 'Borsbeek kiest voor een dorp vol leven dankzij een grotere stad.'
Er is een pensioenakkoord bereikt. Een stap naar een pensioensysteem waarin mensen die werken worden beloond en de groeiende vergrijzingskosten worden beperkt. Ook een stap om de Europese middelen vrij te maken die broodnodig zijn voor de heropbouw van onze economie. Maar er zullen de komende jaren zeker nog extra stappen gezet moeten worden. Samen met cd&v willen we nog verder gaan.
Het kan niet dat ambtenaren die langdurig ziek zijn, zomaar op pensioen gezet worden, en geen kans krijgen om na hun ziekte opnieuw aan de slag te gaan. Ze worden vaak op te jonge leeftijd afgeschreven. Dat verplichte ziektepensioen voor vastbenoemde ambtenaren moet dichter aanleunen bij het ziektepensioen voor werknemers uit de privésector en contractuele ambtenaren. Hierdoor hebben die vastbenoemde ambtenaren ook recht op een ziekte- of invaliditeitsuitkering en kansen op re-integratie. Voor de hervorming van dit ziektepensioen diende ik een resolutie in.
De overheid stuurde vorig jaar een kleine 3.000 ambtenaren op definitief vervroegd pensioen wegens ziekte. Dit kost de staatskas jaarlijks 180 miljoen euro en is vooral verspilling van talent. De meerderheid van hen is tussen 51 en 60 jaar oud, maar er zijn er ook die een pak jonger zijn, soms amper 25. Ik pleit ervoor om het systeem grondig te hervormen.