04-07-2016


Deze morgen werd mijn voorstel over de aanpak van kindhuwelijken goedgekeurd op de zomerzitting van de OVSE.  Daarmee steun ik eveneens de campagne van UNICEF die hier wereldwijd actie tegen voeren.

Kindhuwelijken zijn een praktijk die we absoluut niet kunnen steunen. Iedereen zou voor een huwelijk uit volle overtuiging voor zijn of haar eigen partner moeten kunnen kiezen en dus vereist dat ook maturiteit en meerderjarigheid. Kindhuwelijken zijn in België trouwens, net zoals in veel andere landen, verboden. Evenwel worden vandaag de dag met de verhoogde toestroom van vluchtelingen meer en meer met dit fenomeen geconfronteerd. In verschillende landen van herkomst van de vluchtelingen zijn kindhuwelijken nog steeds een gangbare praktijk. Hoewel we deze praktijk absoluut niet willen ondersteunen, zijn we toch van mening dat we er met de nodige omzichtigheid moeten mee omgaan.

Vaak worden beide partners bij aankomst onmiddellijk van elkaar gescheiden. In  de meeste gevallen gevallen is dit aan te raden. Maar in andere gevallen werkt dit juist averechts en vergroot dit nog de kwetsbare situatie waar deze personen zich al in bevinden. Er moet met een aantal zaken rekening gehouden moeten worden: het leeftijdsverschil, de nationaliteit, de affectieve band tussen beide huwelijkspartners,… Een Syrische man van 50 met een echtgenote van 15 jaar kunnen uiteraard best van elkaar gescheiden worden. Maar voor iemand van 19 jaar met iemand van 17 jaar, liggen de zaken al helemaal anders. Zij zijn misschien wel uit volle overtuiging met elkaar getrouwd. Hen uit elkaar trekken, zal hen het leven alleen maar moeilijker maken.  Sowieso dient men ten allen tijde rekening te houden met het Internationaal Privaatrecht dat in deze materie geldt. Op basis van dit Internationaal Privaatrecht dienen de burgerlijke en juridische instanties van de lidstaten de geldigheid van het huwelijk na te gaan.