20-06-2012
Het gerechterlijke arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde is gesplitst. Wat 20 jaar op de agenda stond en voor velen onmogelijk werd geacht, is vandaag in de plenaire zitting van de Kamer besproken. Met de splitsing van het gerechtelijk arrondissement zal Halle-Vilvoorde over een eigen parket kunnen beschikken met een eigen invalshoek op het veiligheidsbeleid, losgekoppeld van de grootstedelijke problematiek van Brussel. Met de goedkeuring van deze voorstellen krijgen de burgemeesters van Halle-Vilvoorde wat zij al jaren vragen, waarvoor zij al jaren smeekten.
Zolang dit niet gesplitst was kon de Brusselse regio rekenen op een dagelijkse veiligheidsellende. De essentie van de splitsing is immers dat Halle-Vilvoorde en Brussel een eigen veiligheidsprobleem hebben, zoals blijkt uit het Belkacemverhaal van de voorbije dagen. Via de splitsing kan ervoor worden gezorgd dat de veiligheidsproblematiek van de rand niet ondergeschikt is aan die van Brussel, een grootstad met een eigen dynamiek.
Eindelijk kan Halle-Vilvoorde werken aan de problemen die het politioneel en gerechtelijk dagelijks ervaart: een taalprobleem van magistraten die de politiemensen niet verstaan, de onmogelijke organisatie van een gebied dat 1,5 miljoen mensen moet bedienen, de onderschatting van de “sakosjendiefstal” die nooit bestraft wordt.”
Er is gekozen voor het voorstel Van den Berghe-Bourgeois die het parket zuiver splitst en de rechtbank ontdubbelt in een Nederlandstalige en Franstalige rechtbank en ook los van Brussel een coördinator van het politie- en gerechtswerk aan het roer zet. Alles zal gebeuren onder leiding van een eigen Nederlandstalige procureur: ”Dit moet de nieuwe sterke spilfiguur worden, een dynamische figuur die het parket op de juiste sporen zet.
In de media heb je ook wellicht de discussie kunnen volgen met betrekking tot de werklastmeting. Tijdens de onderhandelingen hebben we ons gebaseerd op de dan aanwezige gegevens, die rechtstreeks waren opgevraagd bij de rechtbanken. Geen werklastmeting blijft echter stabiel, panta rhei, ook binnen justitie. Daarom heeft de Minister van Justitie, Turtelboom, deze materie naar zich toegetrokken, opdat ze in juni 2014 de echte werklast kan voorleggen en bijsturen.
Is deze hervorming 100% van wat wij, als CD&V, wilden ? Neen, deze hervorming is het resultaat van onderhandelingen tussen 8 partijen waarvan onze partij er één was. Deze hervorming is een compromis. Maar de realiteit is dat Vlaanderen staatshervorming na staatshervorming meer bevoegdheden en meer middelen krijgt.
Sommige Vlaamse partijen betichten er ons soms van om veel te snel ja te zeggen. Het eigenaardige is dat men juist hetzelfde beweert aan de andere kant van de taalgrens. Mijnheer Maingain (FDF) heeft veelvuldig geroepen dat dit een nederlaag voor de Franstaligen was en een confederaal model op sporen zette om de grens van Brussel te betonneren. We hebben niet alles binnengehaald dat we voor ogen hadden, dat is waar maar het is zoals bij het vragen van een loonsverhoging. Je haalt vaak niet de loonsverhoging van je dromen binnen maar zonder onderhandelingen blijf je op je honger zitten.
