07-05-2013
Samen met mijn collega's pleit ik ervoor om bij een echtscheiding de pensioenrechten van beide partners, die tijdens het huwelijk werden opgebouwd, eerlijk te verdelen. Het opgebouwde pensioen is namelijk het resultaat van de inspanning van beide ex-partners. Deze nieuwe regel moet de partner beschermen die minder verdient, maar wel de huishoudelijke taken op zich neemt.
Als je samen voor mekaar zorgt, of samen beslist om voor de ouders of de kinderen te zorgen en wat minder te werken, dan moet die solidariteit tussen partners worden doorgetrokken. In Nederland bestaat de regeling al en daar werkt dat.
Voor wettelijk samenwonenden is in ons voorstel nog geen regeling voorzien, maar als daar vraag naar is, zullen we dat zeker ook doen. Bovendien krijgen partners ook binnen het huwelijk de kans om van de algemene regel af te wijken, zoals dat nu al kan met het huwelijkscontract. Binnen de regering circuleert al een gelijkaardig voorstel, maar CD&V vindt de criteria daarin te vaag. Het gaat eerder om een soort verhoogde alimentatieregeling en biedt ook niet dezelfde zekerheid.
Scheiden doet lijden.
Niet enkel op het moment van de scheiding, maar vaak ook nog eens op het moment van pensionering. Waar de gemeenschappelijke goederen en spaarcentjes van een koppel bij scheiding netjes verdeeld worden onder de partners, volgen de pensioenrechten deze logica niet. Het gevolg is dat vele echtgescheidenen met een onvolledige carrière na pensionering in zeer precaire, financiële situaties terechtkomen.
Tijdens het huwelijk neemt één van de partners vaak meer gezinstaken op zich en werkt deeltijds of helemaal niet meer. Hierdoor bouwt deze partner minder of geen pensioenrechten op. De keuze om minder te werken en meer gezinstaken op te nemen is nochtans vaak een bewuste, gezamenlijke keuze, die beide partners ten goede komt. Over de gevolgen van die keuze op de pensioenrechten van de partners wordt over het algemeen niet nagedacht. Het lijkt logisch dat beide partners hun pensioenrechten samen opbouwen en onderling verdelen, tenzij ze vooraf, bewust een andere keuze maken. De verdeling van de pensioenrechten blijft beperkt tot de duur van het huwelijk. Via het huwelijkscontract kunnen partners vooraf ervoor kiezen om af te wijken van de gelijke verdeling van de pensioenrechten.
Op dit moment circuleren er in regeringskringen voorstellen om op het moment van de echtscheiding een compensatie te voorzien voor het verlies van rechten op het wettelijk en aanvullend pensioen. Er wordt gedacht aan "een redelijke compensatie indien één van de echtgenoten aanzienlijk minder in staat was een eigen rustpensioen op te bouwen, omdat de professionele activiteiten werden beperkt om voor het gezin te zorgen.
Een compensatie op moment van echtscheiding garandeert echter niet dat er nog iets overblijft van die compensatie op het moment van pensionering. Bovendien hebben veel alimentatieplichtigen vandaag al problemen met het te betalen bedrag. Wij vrezen dat de toekenning van een verhoogde alimentatie een surrogaat wordt voor een volwaardige pensioenverdeling.
Huidige echtscheidingspensioen
Op dit moment bestaat er voor werknemers en zelfstandigen, dus niet voor echtgenoten van ambtenaren, een echtscheidingspensioen dat volledig gedragen wordt door de samenleving. Het gaat om een recht op 37,5% van het inkomen van de partner. De verdienende partner draagt hiervoor niets bij. CD&V wil dit niet afschaffen , maar heroriënteren ter versterking van de solidariteit die koppels voor mekaar opnemen. We willen het debat openen over een échte verdeling van pensioenrechten na echtscheiding, om zo de kansen op een volwaardig, leefbaar pensioenbedrag voor iedereen te vergroten.
