In Antwerpen viel helaas een dodelijk slachtoffer in het drugsgeweld. Een totaal onschuldig meisje van 11 jaar werd neergekogeld. In de gemeenteraad stonden we nog eens uitgebreid stil bij al dat drugsgeweld. Ik stelde dat ook cocaïnegebruikers meer op hun verantwoordelijkheid moet worden gewezen. Wie een lijntje coke snuift, heeft niet enkel wit poeder, maar ook bloed aan zijn handen. Ik wees er de burgemeester ook op dat Brussel wel degelijk Antwerpen steunt in de strijd tegen drugs. Minister Verlinden nam al heel wat maatregelen. De stad moet meer openstaan voor die samenwerking en steun, alleen zo winnen we van de moordende drugsmaffia.

Ik vind het bijzonder tragisch dat de 11-jarige Firdaous begin januari in Merksem totaal onschuldig werd gedood door een kogel. Een meisje dat niets te maken had met drugs, maar wel slachtoffer werd van drugsgangsters.

Volgens mij moet de strijd tegen de drugs nu nog intensiever worden voortgezet, gesteund op drie fundamenten.

  1. Er gaat veel aandacht naar de drugshandelaars, drugstrafikanten, drugsproducenten, maar het wordt ook tijd dat de drugsgebruikers, inzonderheid de cocaïnesnuivers een geweten wordt getrapt. “Wie een lijntje coke gebruikt heeft niet enkel wit poeder, maar ook bloed aan zijn handen. En dan spreek ik nog niet over de miserie die de gebruiker voor zichzelf medisch en sociaal bij zijn directe naasten vaak veroorzaakt.’’ De gebruiker meer aanspreken op zijn/haar drugsgebruik is volgens mij een eerste fundament.
  2. Samenwerken, en geloven in die samenwerking . ‘’Hoe meer wij hier verklaringen afleggen dat het allemaal niet goed of zelfs misloopt, hoe harder de drugsbarons in Zuid-Amerika, Dubai of waar ook, lachen. De federale overheid laat Antwerpen zeker en vast niet in de steek, met investeringen in de federale politie, scheepvaartpolitie, scanners, extra-patrouilles, enz. Bovendien heeft de ministerraad de wet op bestuurlijke handhaving goedgekeurd. De wet geeft de burgemeesters meer armslag om handelszaken te sluiten bij aanwijzingen op drugshandel, of indicaties dat die cafés, winkels of restaurants dekmantels zijn voor witwassen van drugsgeld.’’
  3. Een kordate en repressieve aanpak is nodig, maar volstaat niet. De politie en niet het leger moet in de straten aanwezig zijn. Dat betekent OOK investeren in een nabijheidspolitie, zodat je je voelsprieten niet verliest in de wijken. Ogen en oren voor wat gebeurt in een wijk, heb je door aanwezigheid, zowel subtiel als zin uniform, in de straten zelf. Dat soort nieuws komt niet digitaal bij je binnen. Dus, investeer, investeer, investeer opnieuw in de wijkpolitie.’’

Ik riep de burgemeester en alle andere politici ook op om, minder verklaringen over de drugsstrijd af te leggen, want de vijand leest en luistert mee. ‘We moeten samen in stilte werken, kritisch zijn voor mekaar binnenskamers, en naar buiten komen als het moet.

Lees hier mijn tussenkomst & het krantenartikel in de GVA.