Buurtman is mijn woord van het jaar

27-11-2013

27-11-2013

Selfie is één van de kanshebbers voor het woord van jaar. Een selfie ziet zichzelf graag, vooral met foto's op sociale netwerksites. Maar mag ik als woord van het jaar het woordje 'buurtman' (m/v) inbrengen?

Een buurtman/vrouw is iemand die zich echt volledig geeft voor het welzijn van zijn woonomgeving. Voilà, tot daar de officiële omschrijving van het door mij ingebrachte woord, en nu over naar de praktijk om mijn favoriet woord te staven.

Afgelopen zondag ben ik naar een dansvoorstelling geweest in de kerk om mijn hoek. Ze werd georganiseerd door Bie en Ton, twee buren. Ze organiseren graag en zijn smaakmakers. Ze zijn de concrete invulling van het zogenaamde middenveld. Ze zijn buurtman/vrouw.

Teksten en uiteenzettingen over het middenveld en de rol van maatschappelijke organisaties worden vaak in een hoekje geduwd van saai, wollig, niet sexy. Het is maar hoe je maatschappelijke inzet en buurtwerk wil bekijken. Laat me vanuit mijn Borgerhout even een poging doen om die buurtmannen en -vrouwen ook eens op een podium te zetten.

Enkele andere voorbeelden. Nordin en zijn vrijwilligers steken via hun vereniging Al Ikram de handen uit de mouwen om kansarmen uit onze buurt op zeer concreet te helpen met o.m. begeleiding, voedselpakketten, cursussen, ... Twee andere buurtbewoners - het koppel Els en Johan - zijn er met hun wijkcomité Willibrordus in geslaagd om een vervallen en met sloop bedreigde grote sporthal om te toveren tot een florissant buurt- en sportcentrum Cortina. Elke dag volle sportzaal, elke week ambiance in het café, in exploitatie door het buurtcomité. En dan de klapper op de vuurpijl. Ene Paul Schyvens vond het enkele jaren geleden niet kunnen dat de oude cinemazaal Roma in Borgerhout wegrotte. Met honderden vrijwilligers hebben Paul en de zijnen van de Roma een cultuurtempel gemaakt, en de uitbating blijft in grote mate draaien op die vrijwilligers. Stuk voor stuk knalprestaties, vooral omdat ze op hun beurt voor een enorme spin off aan buurtactiviteiten zorgen.

Ik las dit weekend de lokale pagina's van een krant, waar meester Jan De Man zijn bewondering voor JFK mocht etaleren. Hij verwees naar een slagzin van de vermoorde Amerikaanse president: 'One man can make a difference, everyone should try'. Dat geloof ik ook.

En wij als politiek bedrijf moeten zorgen dat we de regie in handen hebben. Niet meer, maar ook niet minder. Als politica voel ik me verantwoordelijk voor het creëren van het speelveld, het spel zelf moet door de (buurt)bewoners gespeeld worden. In elke straat zit talent. Hoe meer wij als politici ervoor zorgen dat dat talent 'goesting' heeft om iets te doen, hoe meer onze samenleving zal bloeien.

Hebt u in mijn inleiding gelezen dat de activiteit van afgelopen zondag plaatsvond in een kerk? De Sint-Willibrorduskerk is een beschermd monument, ooit bomvol tijdens kerkdiensten. Nu op zondag naast de misvieringen ook een fijne zaal voor mensen die samen genieten. Een buurtkerk.

Verschenen in De Standaard Avond, 'De Mening'