21-10-2019
U las het hier niet één keer, niet twee keer, maar waarschijnlijk al tientallen keren: er is armoede in ons land. Veel armoede. Eén op de zes mensen heeft een inkomen onder de armoedegrens. Vijf procent heeft zelfs niet genoeg geld om op een fatsoenlijke manier te eten en te wonen. Eén op vijf Belgen loopt bovendien kans op armoede en sociale uitsluiting.
Eén op vijf. Laat dat cijfer even tot u doordringen. Dat zijn 2.271.671 Belgen. In de klas van uw dochter zijn dat 5 van de 25 kinderen. Op uw tram zijn dat 10 van de 50 passagiers. Dat kan écht niet. Want die cijfers zijn niet zomaar cijfers, dat zijn kinderen die met een lege brooddoos naar school moeten, volwassenen die naar de voedselbank moeten om te overleven en senioren die hun dokter niet kunnen betalen.
Vorige week donderdag, op de Internationale dag voor de uitroeiing van armoede, sprak ik daarom nogmaals de nieuwe bevoegde minister Nathalie Muylle (CD&V) aan. Hoe komt het toch dat die cijfers zo slecht blijven? Wat kunnen we in de toekomst wél doen?
Volgens de minister blijven de cijfers stabiel, maar ze deelt mijn mening dat ze te hoog zijn. Ook zij ziet dat er een wijziging van de groepen is. Ouderen komen steeds minder voor in de armoedestatistieken, maar werklozen, eenoudergezinnen, huurders en laaggeschoolden worden daarentegen kwetsbaarder. Door de Tax shift en de welvaartsenveloppe heeft de regering belangrijke stappen vooruitgezet: de laagste lonen zijn erop vooruitgegaan, de uitkeringen zijn meermaals opgetrokken. Maar we zijn er absoluut nog niet, daar is de minister het ook mee eens. Zoals zij het verwoordde: er is veel goodwill in het parlement om armoede aan te pakken, maar hopelijk zal dat zo blijven aan de onderhandelingstafel de komende weken en maanden. Gelukkig snapt zij ook dat mensen geen boodschap hebben aan een regering in lopende zaken of een volgende regering.
Ik ben dan ook blij dat de minister nu al heeft samengezeten met armoedeorganisaties en er plannen zijn om opnieuw een federaal armoedebestrijdingsplan uit te schrijven, zodat we ook nu armoede kunnen blijven bestrijden. Ik ben ook blij dat zij de experimentele aanpak wil blijven ondersteunen. Projecten zoals Housing First voor daklozen of MIRIAM voor alleenstaande moeders zorgen voor resultaten. Dáár moeten we dus van leren, dát moeten we dus verderzetten.
Ik zal die cijfers over armoede blijven herhalen. Tot het niet meer nodig is.
Lees hier mijn volledige vraag.
