8 maart, Internationale Vrouwendag. Een weg met nog veel wegenwerken.

08-03-2018

08-03-2018

Eerlijk is eerlijk, de afgelopen 100 jaar is er al een grote vooruitgang gemaakt rond vrouwenrechten en vrouwenemancipatie. We moeten de generaties vrouwen voor ons zeker dankbaar zijn. Eind deze maand hebben we 70 jaar stemrecht. Onze (over)grootmoeders, (oud)tantes, moeders en nichten kwamen in de jaren 1950, 1960 en 1970 nog op voor het recht op betaald werk en deelname aan het maatschappelijke leven. En de lijst van verwezenlijkingen van de vrouwenbewegingen is lang.

Maar we mogen niet alleen de afgelegde weg in gedachten houden. We moeten ook kijken naar de weg die nog voor ons ligt. Want die weg met veel wegenwerken en werven is er zeker. Gelijke burgerrechten, gelijke carrièrekansen, gelijk recht op zelfbeschikking, gelijke stem, …. De loonkloof blijft bestaan. Stereotypes als de “zorgtaken zijn vooral voor vrouwen en de mannen verdienen de centen” bestaan ook nog. Dat zie je duidelijk aan de cijfers: voornamelijk vrouwen nemen ouderschapsverlof op (2017: 31% mannen tgo 69% vrouwen), ze werken vaker halftijds, enz.

Dat politiek een typische mannenwereld blijft, bleek vorige week nog uit een artikel uit De Standaard. Daaruit bleek dat er niet alleen minder vrouwen zijn in de politiek, maar dat ze ook sneller afhaken. Daar liet ik toen ook al mijn licht op schijnen op mijn Facebookpagina. Ook onze eigen CD&V - Vrouw en Maatschappij kaart dit probleem aan in haar actie rond #Sjerpendag. De participatie van vrouwen aan het politieke gebeuren blijft een pijnpunt. Daar moeten we werk van maken. Dit zijn maar enkele voorbeelden. We zitten als vrouwen op een weg met nog heel veel wegenwerken om te komen wat ons toekomt.

Is er vooruitgang? Absoluut! Kan het beter? Zeker!

We moeten blijven inzetten op een samenleving die mannen en vrouwen als gelijkwaardig behandelt. Een samenleving waarin vooroordelen en stereotypes zijn uitgewist.

Ik ben de dames die vroeger op de barricaden stonden heel erg dankbaar. Maar ik ben ook heel blij dat ik vandaag nog heel wat moedige en krachtige dames zie opduiken. Zowel internationaal, denk maar aan Malala Yousafzai in Pakistan, Michelle Obama in de internationale politiek en de vrouwen van de #metoo- en #timesup-beweging, dichter bij huis. De inzet van zuster Jeanne Devos in India is niet te vatten in één woord. Zowel Miet Smet, als Wivina Demeester, mijn politieke moeder, wisten in het verleden de vuisten te ballen voor vrouwenrechten. Ook vandaag blijven ze dat trouwens nog achter de schermen nog doen. En ik denk ook met veel warmte terug aan mijn moeder. Een ontzettend sterke vrouw die in moeilijke tijden ons gezin bij elkaar kon houden en voor ons zorgde. En ik ben ervan overtuigd dat we allemaal wel een lijstje van sterke vrouwen hebben, waar we naar opkijken, waar we dankbaar om zijn dat die de weg voor ons hebben vrijgemaakt of nog steeds vrijmaken. Vrouwen die laten zien waarom we zo trots mogen zijn op ons vrouw-zijn.

In het parlement probeer ik ook mijn steentje bij te dragen aan een samenleving met meer gelijkheid voor mannen en vrouwen. In het verleden hebben we op mijn initiatief het ouderschapsverlof uitgebreid en de vader beschermd tegen ontslag tijdens zijn vaderschapsverlof. Maar ook nu heb ik nog verschillende wetsvoorstellen om het ouderschapsverlof nóg flexibeler op te nemen (bv. in 1/10de, een halve dag per week of een hele dag per twee weken). Om zo nog meer papa’s aan de schoolpoort te krijgen. Maar het gaat verder dan de combinatie arbeid en gezin, natuurlijk. Ook de aanpak van intrafamiliaal geweld en kindhuwelijken staan op mijn persoonlijke werkagenda.

Vandaag staan we expliciet stil bij vrouwenrechten, vrouwenemancipatie en alle vrouwen waar ook ter wereld die rechtstaan en zich solidair tonen met wat gerealiseerd werd. Vandaag staan we stil bij de girlpower. Ik hoop vooral dat we kunnen evolueren naar een 8 maart, internationale vrouwendag, feestdag van alle vrouwen die de weg hebben vrijgemaakt voor een samenleving waarin mannen en vrouwen als gelijke worden behandeld. En niet internationale vrouwendag een strijddag om onze verzuchtingen en wensen in de kijker te zetten.

Mannen, vrouwen, iedereen is evenwaardig en verdient gelijke kansen, van geboorte tot overlijden, waar ook ter wereld.