Ik ging naar New York voor de Interparlementaire Unie (IPU), een forum voor multilaterale politieke gesprekken/onderhandelingen. Daar gaf ik een tussenkomst over het belang van een universele en gelijke toegang tot veilig en betaalbaar drinkwater voor iedereen.
Water is van levensbelang, letterlijk, want zonder water sterft men.
We moeten het waterbeleid inclusiever maken en niemand achterlaten. Vooral de meest kwetsbaren moeten worden beschermd. Daarom passen we in België ecologische en sociale tarifering toe.
Enerzijds wordt overmatig verbruik dubbel aangerekend.
Anderzijds betalen gezinnen in moeilijkheden slechts een vijfde van de prijs. Ongeveer zes procent van de klanten is beschermd en heeft er recht op.
Er is ook een mogelijkheid om uitstel van betaling te verlenen en terugbetalingsregelingen overeen te komen. Ook worden beperkingen opgelegd aan het aftoppen en afsluiten van de drinkwatervoorziening door waterbedrijven. `
Met mijn resolutie hervormen we het sociaal energietarief zodat iedereen die het nodig heeft, er ook recht op heeft. Ik riep de minister van Energie dan ook op om vaart te maken met de uitvoering ervan, want we hebben geen tijd te verliezen.
Hiep, hiep, hoera! Exact 8 jaar geleden werd de EDC-kaart gelanceerd in ons land.
De afstand tot werk is vaak zo groot bij langdurig zieken dat hen op een succesvolle manier terug aan het werk krijgen, vaak erg moeilijk is. Ik vraag daarom ook de invoering van een toeslag voor wie bij ziekte aan het werk wilt blijven op zijn eigen ritme en volgens zijn eigen mogelijkheden. Op die manier kunnen we vermijden dat mensen helemaal uitvallen en dan de lange weg naar voltijds werk moeten volgen.