5-03-2021 - Heel wat mensen die in een zorgwoning wonen, betalen ten onrechte te veel voor gas en elektriciteit. Velen hebben namelijk recht op een sociaal tarief. In de praktijk blijkt echter dat heel wat mensen met een handicap en andere zorgbehoevenden die in een zorgwoning wonen dat gunsttarief niet krijgen. Zij betalen te veel voor hun energie. Ik ontdekte deze tekortkoming die heel wat mensen treft. Minister Van der Straeten erkent het probleem en stelt bereid te zijn een oplossing te zoeken. Het probleem voor deze bewoners van zorggwoningen opgelost worden door hen automatisch een sociaal tarief voor gas en elektriciteit toe te kennen.
Een zorgwoning is een kleinere woongelegenheid binnen een bestaande woning. Maximaal twee oudere of hulpbehoevende personen kunnen in die woning onder één dak komen wonen met de hoofdbewoner(s). Die hoofdbewoner en de zorgbehoevende mensen vormen dus twee ‘gezinnen’ gedomicilieerd op één adres. En hierin zit meteen ook het probleem van de te hoge gas- en elektriciteitsfactuur. Heel wat van die zorgbewoners zou recht hebben op een sociaal tarief, indien ze volledig apart zouden wonen. Omdat het energiecontract werd afesloten op naam van de hoofdbewoner, mislopen de inwoners van de zorgwoning die korting.
Een voorbeeld: een man die door een zware beperking recht heeft op een inkomensvervangende tegemoetkoming en in een geregistreerde zorgwoning woont, bv.op een aparte verdieping in het huis van zijn ouders, zal dit recht op sociaal tarief voor elektriciteit en gas mislopen. En dit terwijl mensen met een handicap die wel in staat zijn om volledig apart te wonen of andere rechthebbenden zoals leefloners wel automatisch het sociaal tarief toegekend krijgen. Gewoon omdat de man dus in een zorgwoning woont, krijgt hij die korting niet.
“Geef ook aan mensen die in een zorgwoning wonen automatisch het sociaal tarief voor gas en elektriciteit. Want, iedereen die er recht op heeft, moet dit sociaal tarief ook krijgen, ongeacht waar hij of zij woont. Inwoners van een zorgwoning zijn vaak kwetsbaar. Het gaat bv. over een hulpbehoevende oudere of iemand met een handicap die moeten rondkomen met een beperkte uitkering. Normaal moeten zij automatisch recht krijgen op een sociaal tarief. Dat is door een hiaat in de wetgeving echter niet het geval. De meesten mislopen zo hun sociaal tarief en dat kunnen we niet aanvaarden. Een energieklant kan gemiddeld 500 euro besparen op jaarbasis met het sociaal tarief ten opzichte van een gemiddeld normaal energiecontract. Dat is voor mensen die het vaak al moeilijker hebben, een groot bedrag. Ik ben dan ook tevreden dat de minister dit probleem erkent en een oplossing wil zoeken.
Minister Van der Straeten erkent het probleem en stelt een oplossing te zoeken. Volgens Lanjri moet dit evenwel zonder veel administratieve poespas kunnen verlopen. De automatische toekenning is daarvoor de sleutel.
Lees hier het artikel van De Morgen.
