Onze sociale zekerheid is een monument

13-04-2014

13-04-2014

We hebben Vlaanderen én België met onze zesde staatshervorming klaargemaakt voor de toekomst. Dat is voor mij een zeer sociale toekomst. Onze Sociale Zekerheid staat als een monument, dat zelfs wereldwijd bewondering kent. Een monument moet je beschermen, onderhouden, herstellen. Onze Sociale Zekerheid zal overleven, als we bereid zijn een aantal wijzigingen te accepteren. Op die manier zal er welvaart én welzijn zijn voor iedereen.

We leven in een zeer welvarend land, waar het goed is om te leven, met een heel goed uitgebouwde Sociale Zekerheid die zorgt voor kinderbijslagen, pensioenen, ziekteverlof, bejaardenhulp, crèches, enz. Maar de uitdaging waar we voor staan is om onze welvaart betaalbaar en solidair te houden en niet in de valkuilen van armoede en uitsluiting te trappen

Een goed voorbeeld zijn de pensioenen. Momenteel wordt de grootste pensioenhervorming van de voorbije  twintig jaar voorbereid. Het brugpensioen werd hervormd en de minimumpensioenen groeien mee met de welvaart, zodat ouderen minder met armoede geconfronteerd worden. Toch moet veel verder gegaan worden en moet het aanvullend pensioen voor iedereen een must worden en moeten er echt gelijke pensioenrechten komen voor mannen en vrouwen.

Ons gehele pensioenstelsel zullen we echter enkel overeind houden als we bereid zijn  langer te werken. Het waarom is eenvoudig. Onze pensioenen zijn gebaseerd op solidariteit, waarbij de werkenden afdragen voor de gepensioneerden van vandaag. De voorbije decennia is daarin veel grondig veranderd. Aan de ene kant zijn de loopbanen drastisch korter geworden, doordat veel jongeren veel langer studeren en later aan hun loopbaan beginnen. Aan de andere kant worden we ook steeds ouder, het aantal senioren neemt dus toe.  Dat haalt het systeem van solidariteit uit balans.  De pensioenbijdragen minderen in volume, de groep van begunstigden wordt groter. Er rest dus maar één oplossing. We zullen zo veel mogelijk mensen aan het werk moeten krijgen én we zullen langer moeten werken, om ervoor te zorgen dat er voldoende lang pensioenbijdragen zijn. Wie langer werken zegt, moet ook oog hebben voor meer rustpauzes in die loopbaan. Ik wil carrières zien waarin mensen de kans krijgen om pauzes te nemen, om zich aan zorgtaken te wijden, tijd te nemen voor henzelf, of actiever te zijn in verenigingsleven. Voor mij is een loopbaan iets waarin je steeds oog hebt voor de ideale combinatie tussen arbeid, gezin, persoonlijk leven. Ik wil een arbeids-, gezins- en gezondheidsbeleid op maat van de mensen.

De zesde staatshervorming voor heel wat extra mogelijkheden, zowel op Vlaams als federaal niveau. Het komt er nu op aan een juiste richting te kiezen in dat nieuwe Vlaanderen en nieuwe België. Ik ga voor een toekomst in een solidair land, waar familieleden, vrienden, buren, vrijwilligers zich inzetten voor mekaar en we niemand laten vallen. Dat is voor mij een warm Vlaanderen, een stevige economie met meer jobs, maar ook een stevig oog voor wie het moeilijk heeft.