CD&V keurt euthanasiewet voor minderjarigen niet goed

14-02-2014

14-02-2014

Een wet vol onzorgvuldigheden en onduidelijkheden, daar kan ik als politica niet achter staan. Ik heb dan ook samen met mijn fractie volmondig nee gestemd tegen de euthanasiewet voor minderjarigen. In de senaat werd dit voorstel goedgekeurd door    N-VA, SP.A, Open VLD, Groen en Ecolo. CD&V vroeg een bijkomende hoorzitting alsook een advies van de Raad van State, aangezien er juridisch nog verschillende onduidelijkheden waren. Deze vraag tot nader onderzoek werd echter weggestemd.

Waarom steunen we dit voorstel niet?

Na de hoorzittingen in de Senaat waarin tientallen experten aan het woord zijn geweest, bleek geen noodzaak voor fundamentele wetsaanpassingen. Uit de hoorzittingen bleek dat meer specifiek de vraag naar euthanasie bij minderjarigen zich zeer uitzonderlijk voordoet. In Nederland, waar euthanasie voor kinderen al meer dan tien jaar mogelijk is, is er in al die jaren nog geen enkele uitvoering van een verzoek geregistreerd.

Verder geven de specialisten aan dat met de huidige medische aanpak een antwoord kan geboden worden op het nodeloos lijden dankzij de ontwikkeling van de pijnbestrijding in de geneeskunde. De artsen geven ook aan dat in die uitzonderlijke gevallen waarin de patiënt in een medisch uitzichtloze toestand is gekomen en de geneeskunde onvermogend is om het lijden van de patiënt te lenigen, actieve levensbeëindiging als ultieme remedie kan worden toegepast en effectief wordt toegepast.

Het komt immers voor dat een arts in een moeilijke situatie verzeild geraakt en er een conflict ontstaat tussen twee belangrijke beginselen, namelijk “een arts kan en mag niet levensbeëindigend handelen buiten het wettelijk voorzien kader” versus “een arts moet lijden lenigen”. In zulke uitzonderlijke omstandigheden kan het verantwoord zijn om de noodtoestand in te roepen.

Dit is perfect verdedigbaar op voorwaarde dat de grootste zorgvuldigheid aan de dag gelegd wordt: ten eerste met betrekking tot de inschatting van het lijden, ten tweede met betrekking tot de expertise ingezet om dit lijden aan te pakken en ten derde met betrekking tot de afweging of actieve levensbeëindiging echt de enige optie is.

Wat wil CD&V dan?

Niemand wil zijn kind dat terminaal ziek is, afgeven. Maar iedereen wil wel dat de pijn stopt. Dat is een terechte diepmenselijke vraag. Ons land staat aan de top van de palliatieve zorg die ervoor zorgt dat mensen in hun laatste momenten geen pijn ervaren. Er zijn dus alternatieven. Euthanasie, de actieve vraag om het leven te beëindigen, kan dus niet voorgesteld worden als de énige manier van waardig sterven.

Kan een minderjarige die keuze vrij maken? Geloven we nu echt dat een 7-jarige autonoom euthanasie zal vragen en zonder enige invloed een keuze maakt over zo iets als de onomkeerbaarheid van zijn eigen dood? Als christendemocraten geloven wij niet in het ultieme zelfbeschikkingsrecht, mensen leven samen met anderen. Zeker zulke zware beslissingen over leven en dood, neemt een mens niet alleen.

De wet staat vol onduidelijkheden en werd onzorgvuldig opgesteld waardoor de artsen nu in grote juridische onzekerheid terecht komen. Ook al zijn we het niet eens met de wet, het moet op z’n minst een goede wet zijn. Daarom had de Raad van State een advies moeten kunnen geven, maar dat werd niet toegestaan door de andere partijen.

Het moest allemaal snel gaan. Waarom? Alsof kinderen die nu terminaal ziek zijn slecht behandeld zouden worden? Uiteraard niet. Neen, de reden is anders. Toen de PS zeker wist dat ze de steun van de N-VA had, was plots geen debat meer nodig. Merkwaardig toch wel.Als het over ernstige vragen gaat zoals over leven en dood, kiest de N-VA voor de PS…?

CD&V pleit voor een beleid waarbij prioriteit wordt gegeven aan de vraag van zieke mensen op hun meest kwetsbare momenten om gerespecteerd en verzorgd te worden. Vermenselijking van de zorg is een opdracht van de hele samenleving om de nodige middelen ter beschikking te stellen voor medische zorgverstrekking en vrijwillige hulpverlening. De hele problematiek, en het hele debat in de commissie, maakt duidelijk hoe moeilijk onze samenleving kan omgaan met de eindigheid en de beperkingen van het leven.

De menselijkheid van een samenleving wordt bepaald door de manier waarop we voor onze zieken, ouderen en zwakkeren zorgen en in het bijzonder voor de mensen in de laatste dagen van hun leven.

CD&V wil daarom in eerste instantie aandringen op meer middelen voor palliatieve zorgen en vraagt aan de medische sector om vroegtijdige zorgplanning beter in te burgeren. Met een optimale verzorging zonder pijn en nodeloos lijden kunnen sterven, moet zowel voor oudere als jongere terminaal zieke patiënten een recht zijn.

Welke amendementen heeft CD&V ingediend?

Het voorstel over euthanasie wordt gekenmerkt door ernstige tekortkomingen:

  • de wilsbekwaamheid. Dit begrip is noch juridisch, noch wetenschappelijk onderbouwd blijkens de hoorzittingen en de rapporten van experten.
    Om mogelijke misbruiken bij het willekeurig en niet objectief toetsbaar begrip “wilsbekwaamheid” te beperken, hebben we zowel in de Senaat als in de Kamer een amendement ingediend waarbij de minimale leeftijd waarop men een verzoek kan doen op 15 jaar wordt vastgelegd. Op dit ogenblik is euthanasie al mogelijk bij ontvoogde minderjarigen en ontvoogding is mogelijk vanaf 15 jaar.
  • de geraadpleegde arts en de geraadpleegde psychiater moeten luidens het voorstel niet echt onafhankelijk zijn. De behandelende arts bepaalt immers zelf wie hij als tweede arts consulteert. De onafhankelijkheid wordt ook niet gecontroleerd.
    We hebben zowel in de Senaat als in de Kamer een amendement ingediend om er voor te zorgen dat zowel de geraadpleegde arts als de psychiater echt onafhankelijk zijn.
  • met het advies van de geraadpleegde arts moet luidens het voorstel geen rekening worden gehouden. Aan het advies wordt geen enkel concreet gevolg verbonden. Het is niet vereist dat de geraadpleegde arts bevestigt dat de patiënt zich effectief in een medisch uitzichtloze toestand bevindt.
    We hebben zowel in de Senaat als in de Kamer een amendement ingediend waardoor het advies van de geraadpleegde arts de medische uitzichtloosheid moet bevestigen en waarbij de bevestiging als een noodzakelijke voorwaarde geldt.
  • de controle- en evaluatiecommissie onderwerpt de aangifte nu enkel aan een papieren toetsing. De workload en de samenstelling van de commissie zorgen ervoor dat ze hun opdracht niet correct kunnen invullen. Ze kunnen zelfs de artsen niet eens vorderen. Het is geen toeval dat de controlecommissie tot heden nog geen enkel dossier heeft doorgestuurd naar het parket. In Nederland worden daarentegen jaarlijks tussen de 10 à 20 dossiers naar het parket verzonden. CD&V pleit ervoor om de samenstelling van de evaluatiecommissie te depolitiseren en de wettelijke middelen waarmee de commissie kan werken, te optimaliseren. Door N-VA en paarsgroen werden de ingediende amendementen weggestemd zonder dat er een normale bespreking over gevoerd werd.