Tijdens de regularisatiecampagne ontving de Cel Regularisatie van de stad Antwerpen 7.168 aanvragen. De stadsdiensten en de lokale politie hebben nog maar 1.117 van die aanvragen kunnen verwerken.

Dat antwoordde de bevoegde schepen op een vraag die ik haar stelde. Zij wijt dit aan een gebrek aan personeel en budgetten. Dit is echter niet het volledige verhaal. Zo weigert de stad de hulp van vrijwilligers bij de verwerking van de dossiers en verrichten ambtenaren veel nutteloos werk. Deze achterstand brengt heel veel mensen in de problemen. Voor mij is dat dan ook een vorm van onbehoorlijk bestuur.

Lees hier het artikel uit De Morgen.

Vrouw & Maatschappij organiseerde van 15 tot 17 september 2009 een politieke stage voor vijfentwintig jonge vrouwen van allochtone afkomst.  CD&V-politica’s uit federaal, Vlaams en Brussels parlement, vrouwelijke burgemeesters, OCMW-voorzitsters en schepenen zetten hun schouders onder het initiatief en traden op als mentor.

Zelf nam ik ook enkele deelneemsters mee op sleeptouw. Daarnaast begeleidde ik een groep tijdens de rondleiding in het parlement en nam ik deel aan een panelgesprek.

Lees hier meer.

Vandaag verscheen in De Standaard een opiniestuk dat ik schreef samen met collega's Hîlal Yalçin en Veli Yüksel. Dit opiniestuk komt er na de recente discussies over het verbod op het dragen van hoofddoeken en de eventuele oprichting van moslimscholen.

Lees hier het opiniestuk.

Al enkele dagen beheerst het debat rond de hoofddoeken het nieuws. Sinds 1 september, de dag dat het hoofddoekenverbod in enkele Antwerpse scholen werd ingevoerd, werd er immers dagelijks actie gevoerd en escaleerde de situatie verder met een inbraak en enkele arrestaties als triestig hoogtepunt.

Ik roep dan ook op tot respect en verdraagzaamheid van alle partijen: meisjes met en zonder hoofddoek, ouders, verenigingen, enz.

Het wordt tijd dat de escalatie stopt en dat de meisjes in alle rust en sereniteit onderwijs kunnen volgen.  

Bekijk hier mijn tussenkomst tijdens het Journaal op Eén.

Nahima Lanjri vindt de uitspraken van imam Nordin Taouil n.a.v. het hoofddoekenverbod in twee Antwerpse scholen totaal ongepast. Met zijn uitspraken hitste de imam gisteren de gemoederen op tijdens een protestactie. Zijn uitspraken leiden tot een polarisering tussen verschillende groepen, terwijl er nood is aan een constructieve dialoog. Nahima Lanjri zou het gepast vinden dat hij zijn woorden terugtrekt.

Beseft de Imam immers welke de consequenties zijn van zijn uitspraken? Zo raadde hij ouders aan bij wijze van protest om hun kinderen in september thuis te houden en thuis te onderwijzen. Dit is in de eerste plaats voor het merendeel van deze gezinnen financieel en organisatorisch onhaalbaar, maar zorgt ook voor isolement en sociale afscheiding. Nahima Lanjri: “Het is juist belangrijk dat jongeren naar school kunnen gaan want school en onderwijs zorgen voor emancipatie en opvoeding zodat jongeren zich kunnen ontwikkelen tot zelfbewuste personen die verantwoordelijkheden durven opnemen en zelf beslissingen kunnen nemen, ook over het wel of niet dragen van een hoofddoek’’.

Scholen moeten in hun schoolreglement kunnen bepalen of hoofddeksels al dan niet toegelaten zijn. Jongeren moeten van bij de inschrijving weten of ze al dan niet een hoofddoek mogen dragen. Wel is het zo dat het verbod op hoofddoeken nu wordt ingevoerd uitgerekend in die twee scholen die enkele jaren geleden bewust hoofddoeken toelieten toen de andere scholen van het gemeenschapsonderwijs pleitten voor de invoering van een algemeen verbod op hoofddoeken via het schoolreglement. Het is dan ook gissen naar de ware reden van dit verbod en de manier waarop het is ingevoerd roept ook vraagtekens op. Er is blijkbaar geen of te weinig overleg geweest met leerlingen of ouders. Als het zo is dat er te veel sociale druk uitging van meisjes met hoofddoek op diegene die daar niet voor kozen, dan is dit inderdaad ontoelaatbaar! In dat geval had men echter maatregelen kunnen nemen tegen deze individuele leerlingen i.p.v. te kiezen voor een algemeen verbod. Er hadden duidelijke afspraken gemaakt moeten worden. Als men die dan niet naleefde, konden ze desnoods tot een verwijdering van de school leidden.

Nahima Lanjri: ,,Het is hoe dan ook ergerlijk dat de Imam nu wordt opgevoerd als woordvoerder van de vele jonge meisjes die protesteerden tegen dit verbod. In de eerste plaats omwille van de inhoud van zijn uitspraken en daarnaast ook omdat deze paternalistische houding het stereotype beeld enkel maar bevestigt. Jonge vrouwen kunnen echt wel voor zichzelf opkomen en hun stem laten horen in dit debat. Daar hebben we de mannen niet voor nodig. Dit blijkt trouwens uit de reacties die inmiddels werden geuit, bijvoorbeeld door de organisatie BOEH, Baas Over Eigen Hoofd. Ze duiden op een gezonde en verstandige houding. BOEH en andere organisaties pleiten immers voor een constructieve dialoog in plaats van te ijveren voor afscheiding en op te roepen tot protest.

Allochtone vrouwen moeten zelf de vrije keuze kunnen maken of zij een hoofddoek wensen te dragen. Enerzijds is vrijheid van godsdienst immers een grondrecht. Dit veronderstelt uiteraard een wederzijds respect. Zo moet er respect zijn voor zij die een hoofddoek dragen, maar evenzeer voor zij die er geen dragen. Anderzijds moet het gezicht te allen tijde zichtbaar en bijgevolg herkenbaar blijven. Zo vind ik de burqua en de sluier onaanvaardbaar en een schending van de vrouwenrechten.’’

Ik veroordeel niet alleen de anti-joodse incidenten in Antwerpen, maar meteen de situatie in Gaza. Het is ongeoorloofd wat de extremisten van Hamas en Israël daar uitspoken. Want het is daar een geweldspiraal, waar vooral de gezinnen, de gewone mensen het slachtoffer van worden. Het zijn daar ook de burgers die door de oorlog gegijzeld worden. We moeten dan ook onze regering oproepen om via Europa aan te dringen op een staakt-het-vuren in Gaza. De dialoog moet een kans krijgen, want geweld lost niets op.

Mijn reactie verscheen in Het Nieuwsblad en De Standaard op 6 januari 2009.

Samen met enkele CD&V-collega's diende ik een resolutie in om een halt toe te roepen aan het geweld. Lees hier de resolutie.

Lees hier de tussenkomst die ik hield in de Antwerpse gemeenteraad op 12 januari '09.

Lees hier de reactie van Broederlijk Delen, Pax Christi Vlaanderen, ACW en Wereldsolidariteit.

Lees meer.