28-09-2017

We voeren een humaan, maar correct asielbeleid. Wie nood heeft aan bescherming in ons land, kan die krijgen. Nadien start de integratie in onze samenleving. Voor wie echter wordt afgewezen of illegaal op het grondgebied verblijft, is terugkeer de enige mogelijke oplossing. Vrijwillig als het kan, gedwongen als het moet. Samenwerking met landen van herkomst om mensen te identificeren is soms noodzakelijk, maar dat moet op een correcte manier gebeuren en met respect voor de mensenrechten. De samenwerking met de Soedanese overheid roept heel wat vraagtekens op.

Een strikt terugkeerbeleid is noodzakelijk. Voor wie geen geldige verblijfspapieren heeft en wie geen aanstalten maakt om ze in orde te krijgen, is een terugkeer de enige mogelijke oplossing. Artikel 3 van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens moet absoluut in acht worden genomen bij uitwijzing. Dat zegt dat niemand mag worden onderworpen aan folteringen of aan onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen. Dat artikel komt in het gedrang bij een regime als dat van Soedan. Ik vroeg aan premier Charles Michel welke garanties hij of staatssecretaris Theo Francken heeft gekregen dat die mensen niet gefolterd zullen worden.

Ik heb een aantal concrete constructieve voorstellen gedaan zodat we mensen zeker niet terugsturen naar een land waar hen misschien de dood staat te wachten.

Lees hier mijn vraag daarover op p. 17-18 en het antwoord van de eerste minister op p. 21-26

Interview in de Franstalige krant Le Soir

Le Soir, 28/09/2017, (c) Bernard Demonty en Lorraine Kihl