Blijvend pleidooi voor meer transparantie en objectiviteit in humanitaire visa

In de pers
Blijvend pleidooi voor meer transparantie en objectiviteit in humanitaire visa

16-01-2019

CD&V Kamerlid Nahima Lanjri dringt al sinds 2015 aan op meer transparantie voor het aanvragen van humanitaire visa, zowel m.b.t. wie in aanmerking komt, als m.b.t. het verloop van de procedure. Dit kan volgens Lanjri niet via vaste criteria in de wet, wel is het wenselijk om een bepaalde lijn aan te houden en bepaalde elementen aan te geven waarin bij de beoordeling van het dossier rekening mee kan gehouden worden. Via wettelijke criteria zou men volgens Lanjri immers niet meer kunnen inspelen op de specifieke noden die zich stellen naargelang het conflict of sitiuatie waarvoor mensen bescherming nodig hebben. Bovendien zou dit kunnen leiden tot een nieuw migratiekanaal, wat niet de bedoeling is. Het moet een uitzonderingprocedure blijven die in bepaalde humanitaire gevallen kan toegepast worden. Het Kamerlid herhaalt deze oproep, nadat dinsdag bekend raakte dat dhr. Kucam zichzelf zou hebben verrijkt door grof geld te vragen voor humanitaire visa. Ze voegt eraan toe dat alles tot op het bot moet onderzocht worden.

Dit had kunnen vermeden worden als de procedure transparanter was geweest, zoals wij dat al langer gevraagd hebben. Ik pleitte steeds om duidelijkheid te creëren over de procedure, en over welke aspecten in rekening worden gebracht bij het uitreiken van zulke visa, zodat het niet à la tête du client zou gebeuren. Ik vind het niet kunnen dat aanvragen kunnen gebeuren door de eerste de beste tussenpersoon die de juiste contacten heeft bij de bevoegde staatssecretaris. Het is immers onverantwoord de toegang tot dit visum afhankelijk te maken van willekeur en ongecontroleerde tussenpersonen.

Een humanitair visum krijgen om naar België te komen, is een gunst, geen recht. Het is de bevoegdheid van de staatssecretaris voor Asiel en Migratie (en zijn administratie) om te beslissen wie zo’n visum krijgt. Dat is op zich is geen probleem, volgens Lanjri en heeft het ook voordelen. Zo kan bijvoorbeeld een oplossing op maat gezocht worden; er wordt op die manier ook geen nieuw migratiekanaal gecreëerd. Wel moet de procedure voor CD&V objectiever en transparanter.

Maar de discretionaire bevoegdheid, waarbij de minister geval per geval bekijkt, mag niet leiden tot het uiteiken van visa op basis van persoonlijke contacten of voorkeuren.

Lanjri pleit niet voor het opnemen van vaste criteria in de wet, maar vindt het wel wenselijk om een bepaalde lijn aan te houden door bepaalde elementen aan te geven waarmee men rekening dient te houden bij de beoordeling van de dossiers. Dit zou kunnen vastgelegd worden in een instructie of richtlijnen aan DVZ. Op die manier kan duidelijk gemaakt worden wie in aanmerking kan komen en met welke elementen men rekening kan houden, naast het geheel van elementen die door de betrokkene wordt aangebracht. Het gaat dan bijvoorbeeld over de nood aan bescherming en extra kwetsbaarheid van de persoon, het hebben van familiebanden of banden met ngo’s en organisaties in ons land die voor de opvang kunnen instaan, een veiligheidscheck ondergaan hebben, in de mogelikheid zijn om de reis in veilige omstandigheden te laten verlopen,...

Daarnaast moet uiteraard het verloop van de procedure transparanter. Individuele gevallen zouden rechtstreeks door de familie moeten aangevraagd worden bij DVZ. Uiteraard moet dit gebeuren zonder enige tussenkomst van individuele tussenpersonen, die lijstjes kunnen doorgeven aan de staatssecretaris en die bepalen wie al dan niet op die lijst staat en boven of onderaan de lijst staat én zich daar bovendien door verrijken. Dit is gewoon mensensmokkel!

Een andere mogelijkheid moet bestaan voor collectieve initiatieven zoals een humanitaire corridor of hulpactie vanuit een organisatie of ngo. Dit gebeurt dan steeds gestuctureerd en met duidelijke afspraken over onder meer: de selectie en screening van kwetsbare mensen ter plaatse door NGO’s, de kosten die daaraan verbonden zijn en wie die moet dragen (dat kan door de overheid of door de NG0.

DVZ moet te allen tijde en bij elke aanvraag betrokken worden en een advies geven aan de staatssecretaris, die de uiteindelijke beslissing neemt. Bij weigering moet dit volgens Lanjri ook gemotiveerd worden door DVZ.

16 januari 2019

Blijvend pleidooi voor meer transparantie en objectiviteit in humanitaire visa

Pers

Herbeluister Radio 1 De Ochtend

Lees hier meer over mijn eerdere vragen

Nahima Lanjri